Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

DIKEFALH KOTA ERXOMASTE..


Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε μόλις δεκαπέντε λεπτά για να κάνει μεμιάς το ταξίδι από την Κόλαση στον Παράδεισο, να νικήσει 2-1 τον Αστέρα και να προκριθεί στον τελικό του κυπέλλου για τέταρτη φορά σε πέντε χρόνια. Στο πρώτο ημίχρονο όλοι οι παίκτες και ο προπονητής κοιμούνταν τον ύπνο του δικαίου… Στο δεύτερο μέρος, αποφάσισαν προ του κινδύνου αποκλεισμού να παίξουν μπάλα και το έκαναν από το 46' μέχρι το 62'. Στην αρχή και το τέλος αυτού του διαστήματος πέτυχαν δύο γκολ και πήραν το προβάδισμα με την καραμπόλα του Ντουντού στο σουτ του Λέτο και την μαγική ενέργεια του Γκαλέτι που έφερε το γκολ του Ντιόγκο. Κι ύστερα; Ύστερα ξανά παιχνίδι με τη φωτιά και ομάδα… παρωδία! Παρολίγον πολλές φορές στο τελευταίο δεκάλεπτο ο Αστέρας που είχε προηγηθεί στο 38' με τον Τσέζαρεκ να κάνει τη ζημιά… Τέλος καλό, όλα καλά; Όχι αφού ο Ολυμπιακός απαγορεύεται σε τέτοια ματς με κατώτερους αντιπάλους (χωρίς να θέλουμε να θίξουμε τον αξιόμαχο Αστέρα) να χρειάζεται τύχη για να παίρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα…
Τέλος καλό όλα καλά; Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και αυτή η γεύση μένει μετά την ρεβάνς με τον Αστέρα Τρίπολης. Ο Ολυμπιακός επικράτησε με σκορ 2-1 των Αρκάδων και πήρε την πρόκριση για τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας στις 2 Μαΐου κόντρα στην Α.Ε. Κλάψας. Η ομάδα παρουσίασε κάκιστη εικόνα στο πρώτο μέρος και δίνοντας δικαίωμα στον Αστέρα να προηγηθεί στο σκορ και να καρδιοχτυπήσουμε. Στο δεύτερο μέρος και για περίπου είκοσι λεπτά οι παίκτες σοβαρεύτηκαν και γύρισαν το παιχνίδι σφραγίζοντας έτσι την πρόκριση για τον τελικό. Η ομάδα με δύο πρόσωπα είδαμε στο Καραϊσκάκη. Θετικό είναι η πρόκριση, αλλά αρνητικό η απίστευτη χαλαρότητα είχαν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού σε αυτό το κρίσιμο παιχνίδι.

Ο Βαλβέρδε όταν έλεγε ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει προκριθεί στον τελικό το πίστευε κιόλας. Απόδειξη ότι ο Ισπανός στην ρεβάνς με τον Αστέρα Τρίπολης παρέταξε την ομάδα με όλα τα βασικά στελέχη στην ενδεκάδα. Κάτω από τα δοκάρια επέστρεψε ο Νικοπολίδης, με τον Τοροσίδη να καλύπτει το δεξί άκρο της άμυνας και τον Πάντο το αριστερό. Άντζας και Ζεβλάκοφ αποτέλεσαν το δίδυμο στο κέντρο της άμυνας. Στα χαφ δεξιά έπαιξε ο Γκαλέτι και αριστερά ο Λέτο, ενώ στον άξονα αγωνίστηκαν οι Πατσατζόγλου και Ντουντού. Μπροστά τους κινήθηκε ο Μπελούτσι στον γνωστό του ελεύθερο ρόλο και μοναδικός προωθημένος ήταν ο Ντιόγκο. Παρά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε με όλα του τα όπλα η εικόνα του ήταν αποκαρδιωτική.

Η πρόκριση για τον τελικό ήρθε έστω και χωρίς να παιχτεί μπάλα αξιώσεων από τους παίκτες μας. Θα πρέπει, πάντως, ενόψει του αγώνα με την Κλάψα άπαντες στο Ρέντη να σοβαρευτούν. Να σφίξουν λίγο τα λουριά και να είναι όλοι σε πλήρη ετοιμότητα. Το απαιτούμε το Κύπελλο και θέλουμε το νταμπλ στον Πειραιά γι’ ακόμα μία χρονιά. Στον τελικό ελπίζουμε ότι η ομάδα θα είναι όπως πρέπει στο ΟΑΚΑ στις 2 του Μάη και θα φέρει την κούπα στο Καραϊσκάκη.

Ολυμπιακός: Νικοπολίδης, Τοροσίδης (82' Γκαλίτσιος), Ζεβλάκοβ, Άντζας, Πάντος, Πατσατζόγλου (46' Όσκαρ), Ντουντού, Γκαλέτι (82' Γ. Παπαδόπουλος), Λέτο, Μπελούτσι, Ντιόγκο

Αστ. Τρίπολης: Αμπάρης, Αργυρόπουλος (73' Μιλάνο), Λαζαρίδης, Μαρσελάο, Ουριμπάρι, Φλάβιο, Μπαστία, Καρντόσο (12' Εστέβες), Ζαϊρί, Τσέζαρεκ (80' Καούνος), Φιλομένο

apo..gavros.gr